Theepurist

Op de bar staat een handvol weegschaaltjes. Een waterkoker met thermostaat. Tientallen kopjes. Schaaltjes. Potjes. Timers. Thermometers. Welkom bij laboratorium Crusio Thee. Als een natuurkundige probeer ik het beste uit mijn thee te halen. Ik wil zo weinig mogelijk aan het toeval overlaten en monitor continu wat ik aan het doen ben. Noem me een purist.

Door: Kiona Malinka

Soms moet je die puriteinse houding echter laten varen, zoals een keer op een plantage in Sri Lanka. De boer biedt me een kop zwarte thee aan. In zijn eigen kop laat hij een kleine wolkbreuk melk los en schept hij een paar lepels suiker erbij. Ik besluit om hem ‘zwart’ te drinken, want thee heb ik het liefst zo puur mogelijk. De vraagtekens staan in de ogen van de boer. Na één slok begrijp ik die verwondering: dit is echt next-level-bitter. Ik kan niet meer denken zo heftig.

Dan laat ik al mijn opvattingen gaan over wat goede thee moet zijn, want ondanks de overweldigende bitters is dit helemaal geen slechte. De boer kiest er bewust voor om al die bitters en zo veel mogelijk smaken uit het blad te halen. Dat is zijn doel. En als je dat begrijpt, kun je het resultaat beoordelen op wat het is.

Datzelfde geldt bijvoorbeeld voor Turkse thee of espresso in Italië. Laatst was ik een paar dagen in Rome en daar werkte ik ruim 20 espresso’s weg. Mét suiker. Dat doe ik in Nederland echt nooit. Italiaanse espresso is vaak echter zo krachtig dat het zoete nodig is om de smaak te balanceren. Zo drinkt iedereen het daar dan ook. Punt. En als je vraagt waarom, krijg je als antwoord: omdat we dat zo doen. Zo simpel is het. Daarom vind je in Italië bijvoorbeeld ook nog niet zoveel specialty-koffiebars als in sommige andere Europese landen.

In Japan moet je weer nooit aankomen met suiker in je thee. Pak dan maar meteen je koffers ... Het staat synoniem voor een schep zout erbij lepelen, dat doe je gewoon niet. Nee, thee drink je zo puur mogelijk en je neemt er de tijd voor. Dat is Japan. In Nederland staan we lang niet altijd zo op onze gastronomische strepen. Dat is niet goed of fout, zo gaat het bij ons gewoon. Het geeft mij in elk geval alle ruimte om helemaal los te gaan met mijn eigen ideeën over thee. Laat mij maar lekker purist zijn in mijn lab.