Stagiairs anno 2010

Vroeger was alles anders. De arbeidstijden waren helder.  De taken waren helder en de stagiairs liepen stage vol overgave.

Ook deden ze hun ding op hun stagedagen binnen de uren die daar voor stonden. Nu is dat anders. Ze zijn volledig losgeslagen, vinden wij...

Ik weet het niet. Uiteraard heeft eenieder van u wel een reden om aan te merken dat stagiars echt anders zijn dan vroeger, dat u voorbeelden heeft van het nu en het verleden. Dat u echt kunt vergelijken.

Tijdgeest
En dat laatste dat is nu juist het lastige. Vergelijken met vroeger. De stagiair van het heden plaatsen in de werkomstandigheden en cultuur van toen. De stagiair van nu beoordelen naar de maatstaven van toen. Wat deze maatstaven toen ook waren, een ding is zeker, ze zijn niet meer gelijk aan die van nu.

Tijdgeest, cultuur en de omstandigheden van nu maken de kaders anders. Anders gezegd: de generatie van nu is niet meer de generatie van toen.

Nieuwe leren
Hoor veel in de markt over het veranderende onderwijs, over het competentiegericht leren en de effecten die ‘het nieuwe leren’ heeft op het kennis- en vaardighedenniveau van de stagiairs en afgestudeerden van nu. Deze discussie laat ik even voor wat het is. Alhoewel ik daar wel een mening over heb.

Ik hoor echter ook veel over het arbeidsethos van de generatie van nu. En dat vind ik een interessante.

Kenmerken
Elke generatie kent haar eigen kenmerken, deze begeven zich onder andere op het vlak van ontwikkelingen in de wereld, muziek en entertainment en de verhouding werk tussen privé. Bij deze laatste wil ik graag even stilstaan. Aan de overige ontwikkelingen wil ik mijn handen in deze column niet branden.

Werk ten opzichte van privé. In de afgelopen decennia, onderzoek heeft dat uitgewezen, is er een duidelijke verandering opgetreden in de werk-privéverhouding. Waar de generatie van mijn ouders (zeventig plus) leefde om te werken, werkt mijn generatie (1968 - 1985) om te leven.

Complete mix
Bij de generatie van stagiairs en werknemers die nu op de arbeidsmarkt komen, lopen werk en privé volledig door elkaar. Er is geen scheiding meer tussen tijd en plaats. Thuis werk je en op je werk boek je je vakantie. Laten we zeggen van een strakke negen-tot-vijfcultuur naar een complete mix van privé- en arbeidsuren.

Voorbeeld
Een briljant voorbeeld deel ik graag met u. Een vriend van mij is general manager (gm) bij een gerenommeerd hotel. Afgelopen vrijdagmiddag verliet zijn stagiair (hbo) om 15:00 uur het hotel met de mededeling te gaan sporten. De gm met stomheid geslagen achterlatend. In zijn tijd haalde je het niet in je hoofd om zo vroeg te stoppen met je werkdag en zeker niet als je stage loopt.

Afgelopen zondagmorgen zat genoemde vriend aan het ontbijt met zijn vrouw. Om 08:30 uur kwam er op zijn telefoon een e-mail binnen met een bijlage van drie mb. Het geheel uitgewerkte budget voor 2010 met daarbij ook al de stukken die de gm zelf had moeten berekenen. De stagiair had even een nachtje doorgetrokken...

Maarten Wessels