Het was vrijdagmiddag, en mijn collega’s en ik hadden het idee om een heuse hotelbar-hunt te doen. Er liep namelijk een verkiezing voor beste hotelbar en we moesten tenslotte wel goed weten waarop we gingen stemmen. Daarnaast lijden we ook allemaal een beetje aan beroepsdeformatie, waardoor het plan in een recordtijd werd geaccepteerd.
Door: Nicolas Fissendjidis
We schreven de namen van de genomineerde bars op kleine papiertjes en trokken lootjes voor de volgorde. Vol goede moed vertrokken we vervolgens. Het hotel wisten we makkelijk te vinden, maar de bar leek niet direct toegankelijk van buitenaf. Twijfelend liepen we door de hoofdingang, naar de lobby. Zaten we wel goed hier? Na wat voorzichtig doorlopen hadden we de bar eindelijk in zicht. Ai, meteen een kleine tegenvaller: er zat maar een handjevol mensen. Niet bepaald de vrijdagavond-vibe die we hadden verwacht. Toch besloten we een drankje te doen. De cocktails waren uitstekend en de service perfect, maar de bar liep maar niet vol. Voor ons gevoel was het een typische hotelbar met wat verdwaalde inhouse-gasten en een aantal locals. Natuurlijk is het prettig als je niet hoeft te strijden voor een plekje of je je door rijen heen moet werken om een drankje te bestellen. Maar een zekere mate van reuring en ambiance is toch wel gewenst, zeker op een vrijdagavond.
Misschien lag het eraan dat de bar niet direct toegankelijk was vanaf de straatkant en er daardoor een barrière was om zomaar binnen te stappen. Aan de andere kant zijn er genoeg voorbeelden van succesvolle hotelbars waarvoor je toch echt via de lobby en soms zelfs met de lift moet. En marketing-technisch kan het ook zeker interessant zijn om de bar als een geheim plekje in de markt te zetten, maar dan moet het natuurlijk niet zo exclusief zijn dat je er bijna niemand aantreft.
Het creëren van reuring blijft altijd een uitdaging, vooral als de kans op zomaar binnenwandelende mensen niet groot is. Sommige hotels doen dit op een slimme manier. Ze stellen bijvoorbeeld een suite beschikbaar voor de presentatie van de nieuwste collectie van een modelabel, waarna de hele groep zich naar de bar verplaatst. Of verwelkomen een artiest die in een hoek van de bar zijn eigen pop-upkunstgalerij host. Sommige organisatoren nemen bovendien hun eigen fanschare mee en zo blijven gelijkgestemde groepen de hele avond in de bar plakken.
Het is niet zo moeilijk, althans in de hoofdstad, om een hotelbar vol te krijgen in de eerste weken na de opening. Alles wat nieuw is wordt aangevallen, met behulp van pers en bloggers. Maar zodra er weer een new kid in town ten tonele verschijnt, is het gewoon keihard werken om de reuring te behouden.