Personeelsuitje. Het blijft een raar woord. Klinkt als een onbekende, vergeten groente die zijn herintrede doet in de keuken.
(Photo: GlennPeb @ SXC.com)
De keuken van de armoede. De keuken van de nieuwe armoede, van de voedselbanken. In deze lijn is het personeelsuitje dat stukje ui dat al bij het gft-afval is gegooid, maar bij nader inzien net goed genoeg is voor het personeel. Raar woord.
Sprak onlangs weer een ondernemer die sprak over het aanstaande personeelsuitje. Ik kreeg jeuk, kriebel, dermatologische uitdagingen. Wat een vreselijk woord is het eigenlijk. Bah! Wanneer je het woord een beetje uitrafelt kom je twee denigrerende, negatieve, rare woorden tegen: personeel en uitje. Laten we eens beginnen met het woord personeel. Het kan aan mij liggen, maar ik vind deze term ver over haar t.h.t.-datum geschoten. Het kan niet meer. In de middeleeuwen hadden de adellijke heren personeel. Lieden die de tuin onderhielden, het zilver poetsten. Er was in die tijd en later ook nog sprake van een erg duidelijke, voor iedereen volstrekt heldere hiërarchische lijn. Er werden op een aristocratische manier bevelen uitgedeeld en het personeel gehoorzaamde. Toen, goed. Nu? Tuurlijk is er sprake van hiërarchische verhoudingen binnen de organisaties van nu en ja, er is een ondernemer die het voor het zeggen heeft. Allemaal prima. Maar personeel? Nee. Van een groot cateraar weet ik dat hij zijn medewerkers samenwerkers noemt. Mooi. Medewerkers kan ook. Collega’s is ook goed. Bij al deze drie is de toon prettiger, klinkt er veel minder verhevenheid. Is er veel minder ‘hoog en laag’. Heerlijk.
Doorvragen en doorzagen bij ondernemers helpt. Wanneer zij zich in het gesprek en in hun mindset aanleren om te switchen van personeel naar medewerkers, worden ze aardiger. De ondernemer ziet dat anders denken leidt tot positievere denkresultaten. Geweldig.
En dan het uitje. Tja … dat klinkt als, als wat eigenlijk? Het eerste wat in mij opkomt is een bijeenkomst van uitschot van de maatschappij dat in een, reeds door andere passagiers volledig verbouwde, stadsbus voor een paar uur naar Austerlitz mag. De leiding zorgt voor maria-kaakjes en ranja. Een uurtje uitwaaien en dan weer terug. Uitje klinkt als iets dat bedacht is door een paar naar hun jongere jaren verlangende bazen. Iets dat zij zo graag weer zouden willen doen. Als de vrouwen van deze bazen vervolgens een afspraak met vrienden willen maken en de agenda bij manlief checken, spreekt het non-verbaal van de heren boekdelen. Wat zijn ze blij dat ze het uitje hebben staan. Jammer genoeg kunnen ze niet mee op visite; ze hebben het personeelsuitje met de jongens.
Hulde voor de ondernemers die hun medewerkers mee op pad nemen, ze oprecht willen belonen voor hun inzet van het afgelopen jaar. Hulde voor hen die hun stinkende best doen om ook echt een waardig programma te bedenken. Helemaal hulde voor die ondernemers die hun best gaan doen om het begrip personeelsuitje te verbannen uit de Dikke van Dale. Laten we het hebben over …
… collegatour? Samenwerkersdag?
Maarten Wessels
maarten@wesselstrainingen.nl
Twitter.com/MaartenWessels