In Europa geeft Londen het voorbeeld op culinair gebied. Hier zie je vaak als eerste ontwikkelingen opkomen die uitgroeien tot gastronomische trends en overwaaien naar andere landen. Londen was daarom de uitgelezen stad om inspiratie op te doen voor een nieuw concept voor onze zaak Crusio. Nu spreek ik alweer over een jaar over 7 geleden. Inmiddels heb ik voor Crusio Thee een aantal klanten in Londen en bezoek ik de stad met enige regelmaat. Ik vind het fascinerend om te zien wat er in die periode allemaal op culinair vlak is veranderd. Londen beweegt! Je ziet dat de lekkerbekken in de Britse hoofdstad inzoomen op de kwaliteit van elk product waarmee ze werken. De koffie moet goed zijn, het brood, de kaas, het bier. Kijk alleen al naar de vlucht van koffie. 7 jaar terug vond je er een handjevol bars waar je specialty-koffie kon drinken; nu heb ik op mijn telefoon een koffie-app met wel 800 adresjes. Als je geen verse bonen hebt, lig je eruit. Het is de standaard geworden.
Maar dan thee. Je zou zeggen dat een theestad als Londen ook hierin vooruitloopt op de rest. Nee. Integendeel zelfs. De maatstaf is nog steeds een enorme kop zwarte thee met een klots lauwe melk om de bitters te compenseren. Echt niet te drinken, maar iedereen werkt het doodleuk naar binnen. Liters op een dag. Van de postbode tot de knappe zakenman in The City. En het ziet er ook niet uit: één nare, grijzige massa. Als theesommelier denk ik dan: jongens, neem een hogere kwaliteit thee en laat het zakje korter in het water hangen zodat je meer zoete tonen krijgt. Dan hoef je er ook geen melk bij te gieten om het drinkbaar te maken. Maar goed, het gaat al eeuwen op dezelfde manier. En daar is ook wat voor te zeggen natuurlijk. Want niemand vindt het prettig om te morrelen aan z’n eigen tradities en sentimenten. Waarom vinden wij oma’s gehaktbal of stamppot zo lekker? Nostalgie, het doet ons denken aan vroeger.
Ondanks de ingesleten theegewoontes zie je langzaamaan veranderingen ontstaan. Dat komt door de ontwikkeling van de koffie. Meer en meer horecaondernemers wagen het er nu ook op om te experimenteren met losse theeblaadjes van hoge kwaliteit. Ze ontdekken dat thee een culinaire waarde heeft als je er anders mee omgaat. Wat dat betreft zijn we hier in Nederland al een stuk verder. Bij ons worden we minder gehinderd door een theecultuur met eigen waarden en normen. We kijken er met een frissere blik naar en hebben daardoor een voorsprong. Ik durf hier hardop te beweren dat we Londen overtreffen, ze kunnen daar nog wat ons leren.