Ben negamoe. Moe van alle negatieve praat. Moe van de voortdurende berichtgeving over slechte zomers en krappe beurzen (koersen en portemonnees).
En vooral moe van de negapraat tussen ondernemers onderling. Natuurlijk zijn er veel bedrijven die het niet makkelijk hebben, daar sluit ik absoluut mijn ogen niet voor. Uiteraard ben ik realist genoeg om te zien wat er op de arbeidsmarkt gebeurt en wat de consequenties daarvan zijn in de bestedingsruimte. Allemaal waar. Maar toch; er wordt zoveel genegaroddeld. Jammer.
Ben posifit. Mijn hemel, wat liggen er veel kansen. Kansen om meer omzet te scoren en om uw medewerkers nog scherper te laten zijn op het terras of achter de frontoffice. Ze creëren en pakken is een proces dat zich vooral tussen de oren afspeelt. Kansen liggen in een klein hoekje en zijn ook bereikbaar zonder heftige investering of verbouwing. Er moet simpelweg een knopje om. Welke? Inderdaad, het gaat om de schakelaar van negamoe naar posifit. Waar die zit? Tja, dat weet u zelf het beste.
Ik mocht veel horecazaken bezoeken de laatste tijd. Veel van hen zijn winnaars omdat de ondernemers anders ‘durven’ denken. Zij gaan naar links terwijl de klagende buurman-ondernemers naar rechts gaan. Die laatste groep maakt veelal deel uit van de laat-maar-zitten-cultuur. En daar zitten een goede en mindere kant aan.
Laten we beginnen met de goede kant. Uw medewerkers zijn gek op gasten die uit deze laat-maar-zitten-cultuur komen. Bij het afrekenen wacht de medewerker, bewust of onbewust, vaak op de woorden: laat maar zitten. Joehoe, fooi! Het witbiertje in de kroeg, na de dienst, kan betaald worden. Vaak zijn het trouwens deze medewerkers die wanneer zij zelf gast zijn, ook fervent aanhanger zijn van de laat-maar-zitten-cultuur. Horecamedewerkers geven vaker en meer dan gemiddeld fooi.
Nu de mindere kant. Daarbij gaat het om ondernemers of managers die de verkeerde interpretatie geven aan ‘laat maar zitten’. Ze zien een papiertje op de grond liggen, lopen erlangs en denken … ach, laat maar zitten. Zo jammer. Zo genoot ik onlangs in een hotel van een lunch- en ontbijtbuffet. Er stonden keurig netjes kaartjes met namen van de gerechten bij. Zo ook bij de vleeswaren. Volgens de kaartjes lag er ham en kipfilet op het buffet. De realiteit was echter anders: salami, gebraden gehakt en kiprollade. Er liepen veel managers rond. Ze zagen de bordjes, de vleeswaren en deden niets. Ze lieten het dus maar zitten. Oef. En dat juist in een tijd dat de gemiddelde gast scherper en scherper wordt op ervaringen in een horecazaak. Onze blik is meer gefocust, we leren door tv-programma’s kritisch te kijken. Realiseren ons steeds meer dat we waarde voor ons geld willen.
De managers en ondernemers van morgen zijn echter scherp. Ze stoppen met negapraat, accepteren niet langer de laat-maar-zitten-gedachte en gaan naar links. Ze nemen hun collega’s mee op sleeptouw om te knallen. Ze stellen per shift of dag een ‘chef opletten’ aan, een kritische kijker.
Wat dat oplevert? Medewerker die de schwung weer of meer oppakken, die kansen zien en benutten. Posifit dus.
Maarten Wessels
maarten@wesselstrainingen.nl
Twitter.com/MaartenWessels